راستش درسته شعر رو که امروز گذاشتم طولانی باشه ولی یکی از بهترین شعــــر های استاد شمس لنگرودیه که خوندنش واقعاً لذت بخشهــــــ. به خصوص جمله انتهایش که دیوونه کنندس..
پیشنهاد میکنم بخونید :
ساعت
دوازده و بیست و پنج دقیقه ی نیمروز
بیست و ششم آبان .
آفریدگارا
بگــــذار