81

هر جا چراغی روشنه  ،    از ترس تنها بودنه

ای ترس تنهایی من        ،    اینجا چراغی روشنه

    اینجا  یکی از حس شب   ،   احساس وحشت میکنه

   هر روز  از فکر سقوط     ،     با کوه صحبت میکنه

جایی که من تنها شدم    ،    شب قبله گاه آخره

 اینجا تو این قطب  سکوت    ،       کابوس طولانی تره

    مــــن ماه میـــ بیـــنم  هنوز     ،    این  کــور سویــــ روشــنو

             اینقدر  سو سو میزنم    ،    شاید  یه شب دیدیــــ منو